Dlatego w odnośnym przepisie projektu (art. 32 ust. 4) należy skreślić część odesłania (do ust. 3 w tym artykule).

9) Unormowanie immunitetu formalnego oraz nietykalności sędziego Trybunału (art. 33 projektu) stanowi niemal dosłowne powtórzenie formuły art. 196 Konstytucji, ujęte jedynie w innej systematyce (podzielonej na 3 ustępy). Warto zatem uściślić, za Konstytucją, iż chodzi tu o wymóg uprzedniej zgody Trybunału: Sędzia Trybunału nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności bez uprzedniej zgody Zgromadzenia Ogólnego (art. 33 ust. 1).

Natomiast za nadmiarowy uważam inny element, dotyczący przymusu adwokacko-radcowskiego w zakresie sporządzania wniosku w sprawie wyrażenia zgody na pociągnięcie sędziego Trybunału do odpowiedzialności karnej za czyn ścigany z oskarżenia prywatnego. Projekt stanowi, iż wymóg ten nie dotyczy wniosków sporządzonych we własnym imieniu przez sędziów, adwokatów, radców prawnych oraz profesorów lub doktorów habilitowanych nauk prawnych (art. 34 ust. 2 zd. 2). O ile analogiczna reguła przyjęta w odniesieniu do wymogów formalnych stawianych skardze konstytucyjnej (art. 67 ust. 2 projektu) jest całkowicie zrozumiała i prawidłowa, o tyle w zakresie uchylania immunitetu jest po prostu zbędna. Trzeba zauważyć, iż jakiekolwiek ściganie karne, także prywatno-skargowe, sędziego Trybunału może mieć charakter ekstremalnego wyjątku, dlatego projekt nie musi w tym względzie być nadmiernie zapobiegliwy.

Z kolei na modyfikację w kierunku większej zapobiegliwości zasługuje unormowanie odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego TK także za jego postępowanie przed objęciem stanowiska. Projekt dopuszcza to pod warunkiem stwierdzenia, iż sędzia w postępowaniu takim uchybił obowiązkowi piastowanego urzędu państwowego lub okazał się niegodny urzędu sędziego Trybunału (art. 37 ust. 2). Zdaniem opiniującego odnośny wymóg należy odnieść do szerszej kategorii urzędu publicznego, co zapewniałoby nie tylko wyższy standard wymagań etycznych, stawianych kandydatom na urząd sędziego Trybunału, ale i większą konsekwencję projektu. Rzecz w tym, iż wśród kwalifikacji niezbędnych dla ubiegania się o ten urząd projekt przewiduje m.in. zajmowanie w instytucjach publicznych stanowiska związanego z tworzeniem lub stosowaniem prawa (art. 18 ust. 1 pkt 7).