9.3. Zamieszczenie projekcie rozdziału 10, poświęconego postępowaniu w sprawie stwierdzenia przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta (art. 131 ust. 1 Konstytucji), zmierza do wypełnienia luki, jaką zawiera obecna ustawa o TK. Pragnę sformułować kilka uwag dotyczących przepisów zawartych w tym rozdziale:

A. Z art. 118 ust. 1 nie wynika jasno, czy w ciągu 24 godzin od złożenia wniosku powinno zostać wydane postanowienie TK, czy też wystarczy, że w tym czasie zostanie otwarta rozprawa. Bardziej precyzyjny pod tym względem jest art. 86 ust. 1 projektu, z którego wyraźnie wynika, że w określonym tam terminie ma zapaść orzeczenie.

B. Wymóg osobistego udziału w rozprawie osób wskazanych w art. 118 ust. 2 wiąże się ze znaczeniem ustrojowym sprawy. Nie jest jednak jasne, jaki byłby skutek nieobecności tych osób na rozprawie. Trudno jednoznacznie stwierdzić, czy w odniesieniu do „uczestników rozprawy” będzie znajdował zastosowanie art. 89 ust. 3, który mówi o „uczestnikach postępowania”. Moim zdaniem, z uwagi na konieczność niezwłocznego wydania orzeczenia przez TK, niestawienie się osoby wymienionej w art. 118 ust. 2 nie powinno wstrzymywać rozprawy. Celowe byłoby więc rozważenie zamieszczenia w art. 118 regulacji rozwiewającej tę wątpliwość.

C. W art. 119 ust. 1 upoważniono TK do zlecenia Prokuratorowi Generalnemu przeprowadzenia dochodzenia, co może okazać się konieczne celem wyjaśnienia okoliczności towarzyszących niemożności sprawowania urzędu przez Prezydenta. Nie jest jednak jasne, dlaczego TK ma dysponować powyższym upoważnieniem dopiero „podczas rozprawy”. Celowe byłoby rozszerzenie ww. kompetencji TK na okres już od chwili złożenia wniosku przez Marszałka Sejmu. Wówczas możliwe stałoby się przeanalizowanie wyników dochodzenia bez konieczności odraczania rozprawy na podstawie art. 119 ust. 2.