Sąd Najwyższy wyjaśnił, iż powodem zmiany stanowiska i konieczności uwzględniania przez sąd badający skargę na przewlekłość całego przebiegu postępowania, jest między innymi zmiana treści art. 4 ustawy o skardze, dokonana ustawą z dnia 20 lutego 2009 roku o zmianie ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora oraz postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2009 r. nr 61, poz. 498). Zgodnie z nowym brzmieniem ustawy o skardze, w art. 4, po ust. 1, dodane zostały ust. 1a i 1 b, które stanowią, że jeżeli skarga dotyczy przewlekłości postępowania przed sądem rejonowym i sądem okręgowym, lub sądem okręgowym i apelacyjnym - właściwy do jej rozpoznania w całości jest sąd apelacyjny. Jakkolwiek Sądu Najwyższy dostrzega, iż przytoczona zmiana dotyczy przede wszystkim zagadnienia właściwości rzeczowej sądu rozpoznającego wniesioną skargę na przewlekłość, to jednocześnie, jego zdaniem, dokonana nowelizacja uzasadnia stanowisko, iż ocenie przy rozpoznaniu skargi podlega nie tylko faza postępowania przed sądem odwoławczym, ale również przed sądem pierwszej instancji.

Sąd Najwyższy wskazał przy tym również na dokonaną przytoczoną nowelizacją z 2009 roku zmianę art. 12 ustawy o skardze, zwłaszcza jego ust. 4, który obecnie stanowi: ,,Uwzględniając skargę, sąd na żądanie skarżącego przyznaje od Skarbu Państwa, a w przypadku skargi na przewlekłość postępowania prowadzonego przez komornika - od komornika, sumę pieniężną w wysokości od 2.000 złotych do 20.000 złotych’’. Nowelizacja nie tylko podniosła wysokość progów należnej sumy pieniężnej w przypadku uwzględnienia skargi, ale również wprowadziła zasadę obligatoryjnego orzekania przez sąd w tym zakresie, o ile takie żądanie zgłosił skarżący.