To wszystko wymagało przygotowania, uchwalenia nowej ustawy, wzorem zresztą innych państw unijnych, w których zmiany te nastąpiły w ciągu ostatnich 10 lat.

Nowa ustawa wprowadza istotne zmiany w zasadach postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym. Wspomnę tylko o kilku najważniejszych.

Po pierwsze, jako zasadę wprowadza formę pisemną postępowania i rozpoznawanie spraw na posiedzeniach niejawnych. Swoistość postępowania w sprawie kontroli konstytucyjności prawa, polegająca na porównywaniu norm prawnych różnego szczebla, nie wymaga w każdym przypadku przeprowadzenia rozprawy. Bardzo często jest tak, że trybunał może rozstrzygnąć sprawę już na podstawie pisemnych stanowisk, pisemnych argumentów uczestników postępowania oraz własnej analizy problemu konstytucyjnego. W tej sytuacji przeprowadzanie rozprawy jest zbędne, niepotrzebnie opóźnia termin wydania orzeczenia przez trybunał. Dzięki nowej ustawie będzie można tego niepotrzebnego opóźnienia unikać. Jednocześnie nowa ustawa pozostawiła możliwość rozpoznania sprawy na rozprawie, co naturalne. Są takie sprawy ze względu na powszechne zainteresowanie opinii publicznej, które są jednocześnie doskonałym narzędziem, doskonałą okazją do tego, aby upowszechniać wiedzę konstytucyjną, świadomość konstytucyjną naszych obywateli, bo rozprawy, wszystkie rozprawy, są jawne. Ponadto, jeżeli chodzi o samo ogłaszanie sentencji wyroku oraz uzasadnienia wyroku, tak jak pod rządami obecnej ustawy oczywiście to będzie zawsze jawne.

Po drugie, nowa ustawa doprecyzowuje wymagania związane z występowaniem z wnioskiem o kontrolę konstytucyjności przez tzw. podmioty o ograniczonej legitymacji wnioskowej, tj. organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego, ogólnokrajowe organy związków zawodowych, ogólnokrajowe władze organizacji pracodawców i organizacji zawodowych oraz kościoły i inne związki wyznaniowe.