6. Należy rozważyć wprowadzenie na szczeblu prokuratur rejonowych mechanizmów systemowych pozwalających na specjalizację prokuratorów obejmującą dane grupy przestępstw, przede wszystkim z zakresu przestępczości gospodarczej, w tym popełnianej za pośrednictwem Internetu i nowych technologii, ale także m.in. przestępstw przeciwko rodzinie i opiece oraz wolności seksualnej, czy przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Pozwoli to na podniesienie wiedzy oraz nabycie doświadczenia przez prokuratorów zajmujących się określonym rodzajem przestępstw, a w konsekwencji na zwiększenie efektywności prowadzonych bądź nadzorowanych przez nich postępowań przygotowawczych.

7. Refleksji wymaga zmiana modelu nadzoru w prokuraturze poprzez ograniczenie aktualnie obowiązującego nadzoru służbowego i zwiększenie indywidualnej odpowiedzialności pojedynczego prokuratora za wynik prowadzonych przez niego postępowań, a tym samym sprowadzenie nadzoru do wieloaspektowego systemu oceny pracy pojedynczego prokuratora. Zmianie tej powinna towarzyszyć rzetelna analiza liczby prokuratorów prokuratur okręgowych i apelacyjnych, którzy powinni się zajmować wskazaną problematyką. Przeprowadzone badania pokazały, że aktualnie obowiązujący model nadzoru w prokuraturze, w obecnej formule został wyczerpany. Zaskakuje bowiem, że stwierdzone w badanych jednostkach nieprawidłowości, związane z nadmiernym przywiązaniem do statystyki, nie stanowiące zresztą tajemnicy w środowisku prokuratorskim, nie spotkały się ze zdecydowaną reakcją prokuratorów pełniących funkcje nadzorcze w prokuraturach okręgowych czy apelacyjnych.

8. Wobec znaczącego obciążenia postępowaniami przygotowawczymi przypadającymi na jednego prokuratora prokuratury rejonowej oraz w obliczu nadchodzących zmian w modelu polskiego procesu karnego, związanych z nowelizacją kodeksu postępowania karnego, uznać należy, że nieodzowne staje się podjęcie radykalnych kroków w kierunku dokonania zmian w strukturze funkcjonowania prokuratury, a w szczególności odciążenia prokuratorów prokuratur rejonowych. Konieczność aktywnego brania udziału w projektowanym kontradyktoryjnym procesie sądowym uniemożliwi bowiem efektywne prowadzenie i nadzorowaniu postępowań przygotowawczych w takim kształcie i w takiej skali jak ma to miejsce w chwili obecnej. Wydaje się więc, że przy częściowych tylko zmianach w modelu postępowania przygotowawczego zawartych w nowelizowanym kodeksie, najlepszym rozwiązaniem byłoby odciążenie prokuratur rejonowych poprzez przesunięcie części postępowań przygotowawczych do prokuratur okręgowych (por. rekomendacja nr 3).