Stanowisko Sądu

Sąd Konstytucyjny postanowił, że wprowadzona przez ustawę kara – minimalny wymiar grzywny za naruszenie zasad przeprowadzania imprez masowych (10 tysięcy rubli dla obywateli i 50 tysięcy rubli dla osób funkcyjnych) – nie pozwala na uwzględnienie wszystkich okoliczności sprawy i zapewnienie właściwej indywidualizacji odpowiedzialności. Tym samym, ten zapis przeczy Konstytucji Federacji Rosyjskiej. Dopóki wysokość grzywny nie zostanie obniżona przez prawodawcę, sądy mają prawo wyznaczać grzywny niższe od minimalnego wymiaru, ustanowionego przez poddane w wątpliwość normy.

Sąd uznał, że wyznaczanie obowiązkowych robót społecznych jako kary administracyjnej za zaledwie jedno formalne naruszenie ustawy o imprezach publicznych może być oceniane jako środek dławienia innych poglądów. Przy takim założeniu, nie jest zgodna z Konstytucją norma, która pozwala stosować powyższą karę jako sankcję za naruszenie prawa, nie związane ze spowodowaniem szkody na zdrowiu, uszczerbku mienia albo innych podobnych następstw.

Ustalenia zapisów o maksymalnym wymiarze grzywien za naruszenie ustalonego porządku na imprezach masowych uznane zostały przez Sąd za niesprzeczne z Konstytucją Federacji Rosyjskiej. Jednak taka kara może być wymierzona  tylko przy rozpatrzeniu wszystkich okoliczności sprawy, jeśli nałożenie grzywny w mniejszym wymiarze nie pozwala w należyty sposób zapobiec nowym naruszeniom.

Sąd uznał za sprzeczną z Konstytucją normę, która ustanawia cywilnoprawną odpowiedzialność organizatora imprezy publicznej za działania jej uczestników, niezależne od jego winy i przedsięwziętych środków ostrożności. Obecny stan prawa ma powściągający wpływ na wolność zgromadzeń i przeczy zasadom zasadności i sprawiedliwości.

Normy dotyczące odpowiedzialności administracyjnej organizatora za działania, powodujące szkody na zdrowiu i mieniu, uznane zostały za zgodne z Konstytucją. Jednak dla pociągnięcia organizatora do odpowiedzialności konieczne jest ustalenie, że właśnie on, swoimi zabronionymi działaniami albo zaniechaniem działań przyczynił się do powstania szkody.

Sąd Konstytucyjny zauważył, że norma o specjalnie wyznaczonych miejscach na imprezy publiczne („Hyde parkach”) ma na celu stworzenie dodatkowych warunków realizacji prawa do wolności zgromadzeń.  Ale ten cel nie zostanie osiągnięty, jeśli w regionie nie ma dostatecznej liczby odpowiednich miejsc, a także jeśli ich standardy nie zapewnią obywatelom równych warunków realizowania ich prawa. Ustawa tego nie wyklucza i tym samym jest sprzeczna z Konstytucją. Przed wniesieniem należytych zmian władze regionalne powinny wyjść z założenia, że niezbędna jest obecność takich miejsc, specjalnie przeznaczonych dla przeprowadzania imprez publicznych, co najmniej w każdym okręgu miejskim i rejonie samorządowym.