Mówienie o analogiach między PRL-owskimi działaniami opozycyjnymi wobec systemu autorytarnego i ówczesnego państwa a tym co się dzieje dziś w Ukrainie, choć może brzmi efektownie, nie bardzo ma sens. Albo w ogóle nie ma sensu... Ukraina w roku 2013/14, a szerzej świat i Europa współczesna a sytuacja polska sprzed 1989 to rzeczywistości prawie nie porównywalne. Zupełnie jest inny kontekst kulturowy o politycznym nie wspominajac... Polacy w XX wieku nigdy nie byli poddani tak zmasowanym działaniom sowietyzacyjnym i rusyfikacyjnym jak Ukraińcy, nie doświadczyli takiej opresji. Nigdy z taką determinacją nie musieli upominać się o swoją tożsamość. To różnica ponad czasowa. Zupełnie jest inna natura i charakter rewolucji ukraińskiej niż to wszystko co było udziałem polskiego społeczeństwa po II wojnie światowej. W zasadzie można by skończyć tę uwagę, przypominając jedynie, że czasy współczesne z otwartą globalną komunikacją medialną (dziś siedząc w domu w Warszawie, Nowym Yorku czy Kijowie ma się wszechstronny dostęp do informacji bezpośredniej, jeszcze większe możliwości daje internet itd) to rzeczywistość o której nam się w latach choćby 80-tych, nawet nie śniło...
Analogię widze w zupełnie płaszczyźnie... Czytając niektóre z polskich relacji nt "nacjonalistów i banderowców na Majdanie", którzy jakoby stanowią zagrożenie dla świata (i podobno Polski) jako żywo przypomina mi sie propaganda sowieckia z tamtych czasów, np podczas "karnawału solidarności". Pojawiał się wówczas w środowiskach dzaiłaczy Solidarności dziennikarz sowiecki niejaki Jurij Andronow, zaprzyjaźniał się ludźmi , słuchał uważnie, wydawało siuę że wiele z naszych ówczesnych celów rozumie.., a bardzo nam zależało żeby dodatkowo nie robić sobie wrogów w ZSRR Ale jakie było zaskoczenie gdy po kilku dniach "prawdy" Andronowa wracały jak rykoszetem odbite, jako relacje prasowe z Rosji, bardzo podobne do niekórych relacji, co gorzej wyrobionych polskich dziennikarzy z Majdamu... Andronow opisywał nas jako nacjonalistów polskich,+ faszystów, korzystających z pomocy odwetowców zachodnioniemieckich o mackach CIA nie wspominając. Natychmiast odzywały się różne sowieckie autorytety mówiące o polskich zagrożeniu... Podobnie dziś mamy z naszymi "autorytetami " (ks. Isakowicz-Zalewski, Waldemar łysiak i paru innych), które ostrzegają przed UPA, która z Majdanu w Kijowie natychmiast ruszy odbierać nam Przemyśl i coś tam jeszcze. Ostrzegają, że Oleg Tiahnybok, niczem w 1943 roku na Wołyniu Stepan Bandera (który siedział w w tym czasie w izolacji w KL Sachsenhausen) urządzi nam drugi Wołyń... Analogie absurdów są ponadczasowe... Autorzy tych bredni, jak słąwetny dziennikarz radziecki, niczego nie rozumieją, są ignorantami często nie mający pojęcia o dzisiejszej Ukrainie...