W działalności organów UE już od dłuższego czasu coraz intensywniejsze są zabiegi pozwalające na nadanie poszczególnym wartościom statuującym Unię Europejską w miarę jednolitego rozumienia, zarówno w zakresie szeroko pojętego prawa europejskiego (UE i Rada Europy), jak i prawa wewnętrznego państw członkowskich EU. Istotną rolę ma tu do odegrania Trybunał Sprawiedliwości UE [dalej też: ETS]. W tym kontekście warto przytoczyć następujący pogląd polskiego Trybunału Konstytucyjnego: „Wykładnia prawa wspólnotowego, dokonywana przez ETS, winna mieścić się w zakresie funkcji i kompetencji przekazanych przez państwa członkowskie na rzecz Wspólnot. Powinna też korelować z zasadą subsydiarności, determinującą działania instytucji wspólnotowo-unijnych. Wykładnia ta winna być ponadto oparta na założeniu wzajemnej lojalności pomiędzy instytucjami wspólnotowo-unijnymi a państwami członkowskimi. Założenie to generuje — po stronie ETS — powinność przychylności dla krajowych systemów prawnych, po stronie zaś państw członkowskich — powinność najwyższego standardu respektowania norm wspólnotowych [...]. Państwa członkowskie zachowują prawo do oceny, czy prawodawcze organy wspólnotowe (unijne), wydając określony akt (przepis prawa), działały w ramach kompetencji przekazanych i czy wykonywały swe uprawnienia zgodnie z zasadami subsydiarności i proporcjonalności. Przekroczenie tych ram powoduje, że wydane poza nimi akty (przepisy) nie są objęte zasadą pierwszeństwa prawa wspólnotowego”.