Wymóg powiązania przedmiotu wniosku z określoną prawem sferą działania jednostek samorządu terytorialnego ma służyć identyfikacji przedmiotu rozstrzygnięcia w postępowaniu, które z istoty rzeczy determinowane jest interesem publicznym. Na tym tle widać dosyć wyraźnie, że samo istnienie przesłanki ograniczonej legitymacji podmiotów (art. 191 ust. 2 Konstytucji) uwarunkowane jest charakterem postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym, którego podstawowym celem nie jest zaspokojenie partykularnego interesu prawnego danego wnioskodawcy, ale doprowadzenie do stanu hierarchicznej zgodności norm w systemie prawa. Z tego względu konkretny wnioskodawca, w tym także organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, ma w pewnym sensie „pomóc” TK dostrzec problem niekonstytucyjności norm, który prawdopodobnie nie byłyby zidentyfikowany na podstawie wniosku złożonego przez podmioty legitymowane ogólnie, jak również inne podmioty o ograniczonej legitymacji w postępowaniu przed Trybunałem. Świadczy to także o konieczności odmiennego traktowania legitymacji podmiotów wskazanych w art. 191 ust.1 pkt 3 Konstytucji zarówno względem innych podmiotów, których zakres zaskarżenia podlega materialnym ograniczeniom (art. 191 ust. 1 pkt 2, 4, 5 Konstytucji), ale przede wszystkim względem podmiotów posiadających legitymację ogólną (art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji). W efekcie stosowanie art. 191 ust. 2 Konstytucji w odniesieniu do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego przesądza o tym, że wniosek tego podmiotu może dotyczyć aktów normatywnych w sprawach, które mają — z jednej strony — charakter publiczny, z drugiej zaś, mieszcząc się w zakresie kompetencyjnym konkretnej jednostki samorządu, wymiar lokalny. Brak wykazania związku kwestionowanego unormowania z kompetencjami realizowanymi przez jednostkę samorządu terytorialnego, jako reprezentanta lokalnej społeczności, musi w każdym przypadku prowadzić do wniosku, że dana sprawa nie może — z istoty rzeczy — mieścić się w zakresie działania takiego podmiotu, przez co nie spełnia wymogu określonego w art. 191 ust. 2 w zw. z art. 191 ust. 1 pkt 3 Konstytucji.