21. Przypadki zniesławienia lub znieważenia (i analogicznie ETPC powinien postąpić w przypadku sankcji wymierzonych w hipotetycznej skardze dotyczącej okazywania lekceważenia) konstytucyjnego organu ETPC analizował natomiast jako dotyczące ochrony praw innych osób pełniących dany urząd. Jedynie dodatkowo akceptowano w starszym orzecznictwie strasburskim, że ingerencja mogła służyć zachowaniu porządku publicznego (Castells przeciwko Hiszpanii, wyrok z 23 kwietnia 1992 r., skarga nr 11798/85, Series A. 236, par. 39). Obecność takiego dodatkowego celu ETPC zaakceptował tylko dlatego, że zakwestionowana wypowiedź (sugerująca udział „rządu” w skrytobójczych morderstwach na baskijskich aktywistach niepodległościowych) padła w niezwykle trudnym okresie przechodzenia od autorytarnego reżimu do państwa demokratycznego (1979 r.), gdy dochodziło do licznych zamachów i zabójstw. W wyroku Otegi Mondragon przeciwko Hiszpanii ETPC analizował natomiast obraźliwą wypowiedź formułowaną pod adresem hiszpańskiego monarchy wyłącznie jako atak na jego dobre imię (nawet jeśli królowi zarzucono odpowiedzialność za tortury jakim są poddawani „baskijscy bojownicy”), chociaż zastosowany przepis hiszpańskiego kodeksu karnego znajduje się w rozdziale zatytułowanym „Przestępstwa przeciwko Koronie” (Delitos contra la Corona) - wyrok z 15 marca 2011 r., skarga nr 2034/07, par. 47. Analogicznie ETPC postąpił wcześniej w dwóch tureckich wyrokach, które dotyczyły sankcji (odpowiednio karnej i cywilnej ) wymierzonych w związku z wypowiedziami uznanymi za obrazę prezydenta kraju: Artun i Güvener przeciwko Turcji, wyrok z 26 czerwca 2007 r., skarga 75510/01, niepubl. par. 24; Pakdemirli przeciwko Turcji, wyrok z 22 lutego 2005 r., skarga nr 35839/97, niepubl., par. 42.

22. Jedynie w przypadku ingerencji, którą ETPC zakwalifikuje jako zmierzającą do ochrony bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego, państwu-stronie Konwencji będą przysługiwały szerokie uprawnienia decyzyjne, zwane marginesem swobody ocen (ang.: margin of appreciation, fr.: marge d'appréciation). W swoim nowszym orzecznictwie ETPC zasadniczo łączy zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego z wezwaniem do przemocy obecnym w wypowiedzi (taki standard pochodzi przede wszystkim z 13 tureckich wyroków wydanych przez ETPC jako Wielka Izba w dniu 8 lipca 1999 r.; zob. Ireneusz C. Kamiński, Ograniczenia swobody wypowiedzi..., s. 109-128).