25. Pośród zróżnicowanych rodzajów wypowiedzi ETPC szczególną rangę i ochronę wiąże z wypowiedzią polityczną (Lingens przeciwko Austrii, wyrok z 8 lipca 1986 r. (skład plenarny), skarga nr 9815/82, Series A. 103, par. 42) oraz zrównaną z nią wypowiedzią w sprawach mających publiczne znaczenie” (ang.: matters of public interest; fr.: questions d'intérêt général) - Thorgeir Thorgeirson przeciwko Islandii, wyrok z 25 czerwca 1992 r., skarga nr 13778/88, Series A. 239, par. 64. W odniesieniu do tych dwóch typów wypowiedzi władze krajowe posiadają bardzo wąski margines swobody ocen (np. Lombardo i inni przeciwko Malcie, wyrok z 24 kwietnia 2007 r., skarga nr 7333/06, par. 62). Ponadto w wyroku Feldek przeciwko Słowacji ETPC oznajmił, że “przyzwolenie na szerokie ograniczenia wypowiedzi politycznej w indywidualnych przypadkach musiałoby w nieunikniony sposób rodzić szerokie konsekwencje dla swobody wypowiedzi w danym kraju” (wyrok z 12 lipca 2001 r., skarga nr 29032/95, ECHR 2001-VIII, par. 83). W konsekwencji ETPC bardzo rzadko akceptował krajową ingerencję w wypowiedź polityczną i chronioną równorzędnie wypowiedź w sprawach mających publiczne znaczenie (Ireneusz C. Kamiński, Ograniczenia swobody wypowiedzi..., rozdz. III i IV, zwłaszcza s. 177-182).

26. W wyroku Lingens przeciwko Austrii ETPC wskazał, że „granice dopuszczalnej krytyki są szersze w stosunku do polityków niż osób prywatnych. [Politycy - ICK] inaczej niż [osoby prywatne - ICK] wystawiają świadomie i w sposób nieunikniony każde swoje słowo i działanie na dogłębną kontrolę dziennikarzy i opinii publicznej. Muszą zatem wy-kazać większy stopień tolerancji” (par. 42). Oznacza to istnienie standardu słabszej ochrony dobrego imienia oraz innych praw polityka niż osoby prywatnej. Jeszcze słabszej ochronie podlega rząd lub inne instytucje władzy państwowej (z wyjątkiem sądowniczej , tu jednak niedawny wyrok Wielkiej Izby z 23 kwietnia 2015 r. w sprawie Morice przeciwko Francji, skarga nr 29369/10) - Karataş przeciwko Turcji, wyrok z 8 lipca 1999 r. (Wielka Izba) skarga 23168/94, ECHR 1999-IV, par. 50.