Należy podkreślić, że związek wypowiedzi i wezwania do przemocy został określony przez ETPC jako obiektywnie istniejący (sformułowanie „wzywa do przemocy”; ang.: incites to violence; fr.: incite à l'usage de la violence), a nie jako możliwość ujęta w formę trybu hipotetycznego („może wzywać”). Szerokie uprawnienia ocenne państwa nie występują już natomiast w przypadku ingerencji mającej inny cel - „zapobieżenie zakłóceniu porządku” (co warunkowo ETPC dopuścił w wyroku Castells przeciwko Hiszpanii).

23. W świetle strasburskiego orzecznictwa należy założyć, że cel ingerencji w wypowiedź zakwalifikowaną jako okazywanie lekceważenia Narodowi Polskiemu lub państwu ETPC będzie ujmował jako co najwyżej zmierzający do zapobieżenia zakłóceniu porządku, a nie zachowaniu porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego. Sankcje za okazywanie lekceważenia konstytucyjnym organom ETPC zasadniczo połączy natomiast wyłącznie z ochroną praw innych osób - jednostek sprawujących dany urząd.

V. Nakaz konieczności ingerencji. Podstawowe zasady

24. Począwszy od „formacyjnego wyroku” Handyside przeciwko Wielkiej Brytanii ETPC konsekwentnie przyznaje kluczowe znaczenie swobodzie wypowiedzi pośród wolności gwarantowanych na mocy Konwencji. ETPC wskazał, że swoboda wypowiedzi stanowi „jeden z zasadniczych filarów (demokratycznego - ICK) społeczeństwa, jeden z podstawowych warunków jego postępu i rozwoju każdej osoby. (...) Nie ogranicza się do informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie, uważane za nieobraźliwe lub neutralne, lecz odnosi się także do tych, które obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój w państwie lub części społeczeństwa. Takie są wymagania pluralizmu, tolerancji, otwartości na inne poglądy, bez których nie istnieje »demokratyczne społeczeństwo«” (par. 49). W wyroku Sunday Times przeciwko Wielkiej Brytanii (nr 1) ETPC sformułował natomiast regułę dotyczącą relacji ustępu 1 (który określa chronioną swobodę) i ustępu 2 (który dozwala na dokonanie ingerencji): „Trybunał nie staje wobec potrzeby dokonania wyboru między dwiema zasadami, znajdującymi się w konflikcie, lecz wobec swobody wypowiedzi, poddanej wyjątkom, które należy wąsko interpretować” - par. 65.