Po drugie, dzisiejszy stan prawny nie jest jednoznaczny odnośnie tego, czy znamiona art. 212 § 1 lub 2 k.k. obejmują tylko pomówienia, które są nieprawdziwe albo co do których ustawa sama wyklucza możliwość przeprowadzenia dowodu prawdy (art. 213 § 2 k.k.), czy też zakresem karalności zniesławienia dokonanego publicznie objęte są również pomówienia prawdziwe.

Nowelizacja Kodeksu karnego powinna pójść w kierunku takiego ustalenia znamion zniesławienia, aby karalnością objęte były wypowiedzi wyłącznie nieprawdziwe (lub co do których ustawodawca wyłączył możliwość prowadzenia dowodu prawdy). Wszystkie wypowiedzi prawdziwe nie realizowałyby znamion tego czynu zabronionego. Tym samym typ czynu zabronionego określony w art. 212 § 1 lub 2 k.k. nie obejmowałby także ocen wyprowadzanych z faktów albo ocen w ogóle nie opartych na faktach. Karane byłyby wyłącznie oceny oparte na faktach zmyślonych, w pozostałych przypadkach ochrona czci powinna przebiegać w oparciu o przepisy prawa cywilnego dotyczące dóbr osobistych.

Pozostawmy w Kodeksie karnym art. 212 § 1 i 2. Zmieńmy jednakże jego znamiona w sposób pozwalający zachować zgodność polskiej regulacji ze standardami europejskimi, ale także ze standardami wynikającymi z Konstytucji RP, która wartość, jaką jest dobre imię człowieka, stawia bardzo wysoko.

Na wokandzie