Debaty
Instytut Spraw Publicznych: Gdzie leży granica? – relacja państwo-Kościół w III RP
Anna Dryjańska| Ewa Wanat| Ewa Łętowska| Instytut Spraw Publicznych| Jacek Kucharczyk| Jan Hartman| konkordat| Kościół Katolicki| Mirosława Grabowska| Sobór Watykański II| Tomasz Dostatni
włącz czytnikDyrektorka CBOSu nie ma nic przeciwko konkordatowi, ani temu, aby politycy publicznie okazywali swoją religijność. Uznała, że nie da się przeprowadzić prostej linii podziału między sytuacją, w której Kościół wpływa na przestrzeń publiczną w Polsce, oraz na sytuację, gdy to w ogóle się nie dzieje. Stosunki państwa z Kościołem są o wiele bardziej złożone, różnie kształtowały się w poszczególnych momentach historycznych. Grabowska zauważyła, że nie tylko w Polsce pojawiają się różnego rodzaju umowy między państwem a Kościołem, co oburza profesora Hartmana. Za przykład podała Niemcy, w których również naucza się religii w szkole czy finansuje duchowieństwo na mocy takich umów. Profesor zwróciła uwagę na to, że według badań opinia publiczna popiera obecność Kościoła katolickiego w przestrzeni publicznej i uważa, że obecny model stosunków państwa z Kościołem powinien być chroniony.
Społeczeństwo nie zgadza się jedynie na ingerencję duchownych w politykę. Według Grabowskiej Kościół nie jest instytucją taką jak inne, ponieważ ma również wymiar duchowy, więc stwierdzenie, że powinien być traktowany na równi z innymi, nie jest adekwatne. Zastanawiała się, czemu pretensje o nieprawidłowe stosunki państwa z Kościołem adresuje się do duchowieństwa, skoro to politycy są odpowiedzialni za postawienie granicy. Zauważyła, że prawdziwy problem z religią w szkole polega na tym, że katecheza jest prowadzona na bardzo niskim poziomie.
Ojciec Tomasz Dostatni stwierdził, że istnieją dwa wymiary, w których można mówić o granicy w relacjach między państwem a kościołem. Z jednej strony jest to polska konstytucja, zatwierdzona przez polskie społeczeństwo. Należy sobie zadać pytanie, jak zdefiniować „autonomię” i „współpracę”, które pojawiają się w ustawie zasadniczej. Z drugiej strony Kościół katolicki sam narzucił sobie taką granicę na Soborze Watykańskim II, podczas którego zatwierdzono zakaz uczestnictwa przez duchownych w sprawowaniu władzy w państwach. Ojciec postulował, aby wierzący i niewierzący zauważyli siebie nawzajem w społeczeństwie i podjęli dialog. Dominikanin wyraził również opinię, że obecność teologii na uniwersytetach, a nie mniejszych, wyłącznie katolickich uczelniach, jest bardzo dobrym rozwiązaniem, gdyż to podnosi poziom nauczania na tym kierunku.
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Artykuły powiązane
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.