Warto także przypomnieć, że w ostatnich latach wielu polskich pracodawców chętnie zaczęło sięgać po tańsze i bardziej elastyczne w stosunku do umów o pracę formy zatrudnienia: umowy cywilnoprawne, samozatrudnienie i bezpłatne staże. Doprowadziło to do powstania podwójnych standardów rynku pracy, gdzie obok pracowników zatrudnionych na etat (ogólnie dość wysoki status, zapewniona ochrona praw pracowniczych, dość duża pewność pracy) istnieje także węższa, ale i tak stosunkowo duża grupa osób pracujących na mniej korzystnych warunkach (z reguły niższy status, mniej zagwarantowanych praw i podwyższona niepewność jutra).

Pocieszające w tej sytuacji może być to, że pierwsze kroki w stronę unormowania sytuacji na rynku pracy już podjęto. Od 2016 roku nastąpi tzw. ozusowanie wszystkich umów-zleceń do wysokości płacy minimalnej. Z kolei na rzecz rozwoju innowacyjnej gospodarki podejmowane są kolejne wysiłki. W dłuższej perspektywie stwarza to uzasadnioną nadzieję na kontynuację rozwoju gospodarczego, wzrost płac, zwiększenie puli prestiżowych miejsc pracy oraz wykształcenie klasy średniej o zachodnich standardach zamożności.

Jeśli ten scenariusz rozwoju się ziści, wówczas większa liczba Polek i Polaków będzie w stanie spełniać swoje aspiracje dotyczące statusu, czyli realizować jedną z najbardziej podstawowych ludzkich potrzeb.

*Jan Gmurczyk – ekonomista, analityk Instytutu Obywatelskiego