Gospodarek wszystkich 28 krajów Unii Europejskiej, w tym w szczególności 18 państw strefy euro nie stać na tak znaczny wydatek polityki poluzowania ilościowego, jaki amerykańskim korporacjom zafundował rząd amerykański. W Europie Zachodniej mamy do czynienia z różnymi tendencjami, od dalszego spadku po przyspieszony wzrost. W Europie zachodniej wyróżnić możemy co najmniej trzy różne obszary o odmiennych dynamikach wzrostu. Kraje północnej Europy 4 kraje skandynawskie (Dania, Szwecja, Finlandia i Norwegia) – o średnim tempie wzrostu – 1,2 %: kraje centralne (Francja, Niemcy, Austria i kraje Beneluksu) – o tempie wzrostu 1,1%, a w kraje oliwne południa Europy (Portugalia, Hiszpania, Włochy i Grecja) notujemy spadek –  -0,7%.

W krajach strefy euro obserwujemy stałe zmaganie się o utrzymanie minimalnego wzrostu dynamiki gospodarczej w tempie -1,2%, a przede wszystkim usiłowania zahamowanie wzrostu stopy bezrobocia. Na tle dynamiki gospodarczej Europy zwraca uwagę dynamiczny rozwój gospodarki Szwecji, który jest jaskrawym świadectwem, że można „welfare”, dobrobyt socjalny powiązać z przyspieszonym tempem wzrostu. Dlatego jeżeli szukać wzorcowego modelu wzrostu gospodarczego dla Polski warto zwrócić większą uwagę na dynamikę wzrostu i model działania krajów skandynawskich.