Regulacja prawna statuująca obowiązek zachowania w pracach parlamentu wska­zanego terminu uchodzi za powszechnie respektowany standard. Nie jest ona bynaj­mniej elementem zarezerwowanym wyłącznie w odniesieniu do procedury konstruk­tywnego wotum nieufności, gdyż przewidują ją także przepisy prawne obowiązujące w państwach, gdzie takiej formuły odpowiedzialności politycznej rządu nie ma. Jest godny podkreślenia fakt, iż w ramach trybu związanego z uchwaleniem konstruktyw­nego wotum nieufności przedmiotowy termin nabiera szczególnie istotnego znaczenia. Jego zachowanie bowiem, jak podkreśla się w piśmiennictwie prawniczym, stwa­rza swoiste spatium deliberandi, służące ostudzeniu politycznych emocji oraz dające politykom czas na przygotowanie się do dalszego działania²⁶. Bez wątpienia przynosi to korzyść rządowi, który uzyskuje sposobność podjęcia kroków zmierzających do obrony własnego stanowiska i ewentualnego „rozmontowania” nieprzychylnej mu większości²⁷. Jednak okres między zgłoszeniem wniosku a głosowaniem równie do­brze mogą wykorzystać frakcje dążące do obalenia gabinetu. One także będą potrze­bować czasu na ustalenia dotyczące składu oraz podstaw programowych przyszłego rządu. Z formalnoprawnego punktu widzenia na tym etapie wystarcza wprawdzie osią­gnięcie porozumienia w zakresie obsady urzędu premiera, jednak względy polityczne mogą wymuszać na negocjujących frakcjach rozciągnięcie ustaleń również na inne kwestie²⁸. Z całą pewnością okoliczność ta, przynajmniej w niektórych przypadkach, może mieć znaczenie dla wyniku ostatecznego głosowania parlamentarnego w przed­miocie zgłoszonego wniosku²⁹.

Na marginesie należy zauważyć, że w literaturze przedmiotu krytykowano zbyt długą przerwę między złożeniem wniosku i jego głosowaniem. Uwagę na ten problem zwracał K. Complak, podkreślając, iż zasadniczym powodem wprowadzenia tego ro­dzaju regulacji jest dążenie prawodawcy do stworzenia parlamentarnej większości wa­runków umożliwiających ewentualne obrócenie w niwecz inicjatywy podjętej przez partie opozycyjne. Stanowi to, zdaniem autora, przejaw ograniczania praw opozycyj­nej mniejszości w parlamencie³⁰.