I Platońska idea Dobra jest to taka wartość, o której w 1935 roku Henryk Elzenberg pisał: „ Sądy o wartości perfekcyjnej natomiast służą za zupełnie wystarczające uzasadnienie dla sądów stwierdzających, „że powinno być tak a tak”, że „tak a tak trzeba” . Dana wartość perfekcyjna, czy da się, czy nie da urzeczywistnić, w zasadzie powinna być urzeczywistniona”[18].  Oznacza to zatem, że wartości etyczne, moralne – jakie by one nie były – zawsze rodzą obowiązek. Rodzą one obowiązek określonego zachowania – zachowania odpowiedzialnego. W ujęciu Romana Ingardena – jakkolwiek on sam tego nie mówi – zło i dobro jest odzwierciedlone w wartościach pozytywnych i negatywnych, o których pisze: „Gdyby nie istniały żadne wartości pozytywne i negatywne oraz zachodzące miedzy nimi związki bytowe i związki określenia, wtedy w ogóle nie mogłaby istnieć żadna prawdziwa odpowiedzialność, a także żadne spełnienie postawionych przez nią wymagań”[19].  Sprawiedliwość jest jedną z tych szczególnych wartości, która realizuje zasadę odpowiedzialności w formule „odpowiadać za czyn”. Odpowiadać można za czynienie zła – za wartości negatywne, bądź za zaniechanie czynienia dobra – wartości pozytywnych. Generalnie zaś odpowiadamy za wszelkie swoje czyny – dobre i złe, nie zawsze podpadające pod konkretne zakazy lub nakazy kodeksów sprawiedliwości. Stąd też powiadamy, że są postawy i uczynki, za które bierzemy „moralną odpowiedzialność”.