3. W wyniku powyższego biegu wydarzeń doszło do przyłączenia terytorium Krymu przez Federację Rosyjską. Przyłączenie to należy kwalifikować jako aneksję, czyli nielegalne nabycie terytorium innego państwa przy użyciu siły i/lub groźby użycia siły zbrojnej. Przesądza o tym naruszenie przez Federację Rosyjską szeregu norm prawa międzynarodowego, w tym zasad prawa międzynarodowego, czyli norm o powszechnym zakresie stosowania leżących u podstaw porządku międzynarodowoprawnego.

Dokonując aneksji Krymu Federacja Rosyjska naruszyła zakaz ingerencji w sprawy wewnętrzne innego państwa, zakaz groźby i użycia siły zbrojnej oraz zakaz naruszania integralności terytorialnej państw. Zasady te są zawarte w Karcie Narodów Zjednoczonych z 1945 r. i stanowią równocześnie część zwyczajowego prawa międzynarodowego. Dokonując aneksji przy pogwałceniu zakazu użycia siły zbrojnej, Rosja dopuściła się agresji, naruszając normę prawa międzynarodowego o charakterze bezwzględnie wiążącym (norma peremptoryjna; ius cogens).

4. W świetle powyższego, rozstrzygające znaczenie dla kwalifikacji prawnej przyłączenia Krymu do Federacji Rosyjskiej jako aneksji ma uznanie działań Federacji Rosyjskiej za bezprawne użycie siły zbrojnej przeciwko Ukrainie, tj. za akt agresji. Ponadto, niektóre działania władz Federacji Rosyjskiej sprzed 18 marca 2014 r., jak również późniejsze i trwające do dnia dzisiejszego zachowania tego państwa, polegające na formułowaniu żądań dotyczących określonego uregulowania statusu Krymu, innych regionów Ukrainy, czy szerzej przyjęcie określonych rozwiązań ustrojowych, samoistnie stanowią naruszenie zasady nieingerencji w sprawy wewnętrzne suwerennego podmiotu prawa międzynarodowego, a więc naruszają chroniony prawem międzynarodowym status Ukrainy, jako suwerennego państwa.

II. DZIAŁANIA FEDERACJI ROSYJSKIEJ WOBEC UKRAINY JAKO AKT AGRESJI

5. Działania Federacji Rosyjskiej w końcu lutego i w pierwszej połowie marca 2014 r. przy użyciu sił zbrojnych stacjonujących na terytorium Ukrainy kwalifikują się jako akty bezpośredniej agresji przeciwko Ukrainie w myśl Rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 3314 z 1974 r., którą traktuje się obecnie za odzwierciedlającą wiążące prawo zwyczajowe. Definiuje ona akt agresji, jako „użycie siły zbrojnej przez państwo przeciwko suwerenności, integralności terytorialnej lub niepodległości politycznej innego państwa, albo w inny sposób niezgodny z Kartą Narodów Zjednoczonych” (art. 1 Aneksu).