Świat
Status prawny Krymu w świetle orzeczeń Sądów Konstytucyjnych Ukrainy i Rosji
aneksja Krymu| Autonomiczna Republika Krymu| Federacja Rosyjska| Krym| prawo międzynarodowe| Sąd Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej| Sąd Konstytucyjny Ukrainy| Sewastopol| Tatarzy Krymscy| Ukraina
włącz czytnikSąd Konstytucyjny Ukrainy stwierdził także, że:
1. Zgodnie z przyjętymi zasadami i normami prawa międzynarodowego prawo narodów do samostanowienia nie może być interpretowane jako uzasadniające jakiekolwiek działania zmierzające do naruszenia lub osłabienia integralności terytorialnej i jedności politycznej suwerennych, niepodległych państw, które przestrzegają zasad równości i samostanowienia narodów, a ich rządy jednakowo reprezentują interesy wszystkich narodów na ich terytorium.
2. Prawo do samostanowienia na terytorium Autonomicznej Republiki Krymu i miasta Sewastopol jako integralnych części Ukrainy znalazło wyraz w referendum przeprowadzonym 1 grudnia 1991 r. Zgodnie z jego wynikami, parlament Ukrainy w imieniu narodu ukraińskiego — obywateli Ukrainy wszystkich narodowości — 28 czerwca 1996 r. zatwierdził konstytucję zawierającą zasady niepodległości (art. 1) i integralności terytorialnej (art. 2) Ukrainy. W konstytucji Ukrainy nie przewidziano prawa grupy obywateli (w tym mniejszości narodowych) do jednostronnego podjęcia decyzji o samostanowieniu, w wyniku której nastąpi zmiana terytorium Ukrainy jako państwa unitarnego. Kwestia zmian granic powinna być rozstrzygana w ogólnokrajowym referendum zarządzanym przez Radę Najwyższą Ukrainy, zgodnie z art. 73 i art. 85 ust. 2 konstytucji.
V. Analiza wszystkich omawianych orzeczeń prowadzi do wniosku, iż istotą problemu jest kwestia prawa mieszkańców Krymu do samodzielnego zdecydowania o suwerenności jego terytorium. Sąd Konstytucyjny Ukrainy na podstawie konstytucji z 28 czerwca 1996 r. uznał, iż takiego prawa nie mają.
Sąd Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej, stwierdzając, że umowa o przyjęciu do Rosyjskiej Federacji Republiki Krymu i ustanowieniu w składzie Rosyjskiej Federacji nowych podmiotów jest zgodna z federalną ustawą konstytucyjną z 17 grudnia 2001 r. nr 6-ФКЗ o trybie przyjmowania do Federacji Rosyjskiej i ustanowienia w jej składzie nowego podmiotu Federacji Rosyjskiej, uznał, że Republika Krymu jest suwerennym państwem, bowiem artykuł 4 ust. 2 tej ustawy stanowi, że podstawą przyjęcia do Federacji Rosyjskiej nowego podmiotu jest zawarcie umowy z „obcym państwem”. Tym samym, Sąd Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej pośrednio uznał za legalne i skuteczne działania mieszkańców Krymu, które doprowadziły do ogłoszenia niepodległości Republiki Krymu.
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.