2. Tryb podpisania, zawarcia i wejścia w życie umowy o przyjęciu do Rosyjskiej Federacji Republiki Krymu i ustanowieniu w składzie Rosyjskiej Federacji nowych podmiotów nie narusza konstytucji Federacji Rosyjskiej. Art. 1 ust. 1 tej umowy stanowi, że Republika Krymu zostaje przyjęta do Federacji Rosyjskiej z chwilą jej pod­pisania, a art. 10, że do momentu ratyfikacji umowę stosuje się „tymczasowo”. Możliwość tymczasowego stosowania umowy międzynarodowej przed jej wejściem w życie, pod warunkiem, że postanowiono tak w samej umowie lub państwa negocjujące w jakikolwiek inny sposób tak uzgodniły, wynika z art. 25 Konwencji weneckiej o prawie traktatów z 23 maja 1963 r., której stroną jest Federacja Rosyjska.

Wskazanie w art. 1 umowy na to, że z datą jej podpisania Republikę Krymu uwa­ża się za przyjętą do Federacji Rosyjskiej, ma w istocie charakter „zasadniczego poli­tycznego wyrażenia woli, zapowiadającego zastosowanie formalnej procedury przy­jęcia w skład Federacji Rosyjskiej i ustanowienia na terytorium Republiki Krymu nowych podmiotów Federacji Rosyjskiej — Republiki Krymu i miasta o znaczeniu fe­deralnym Sewastopol”.

3. Artykuł 3 ust. 1 umowy o przyjęciu do Rosyjskiej Federacji Republiki Krymu i ustanowieniu w składzie Rosyjskiej Federacji nowych podmiotów”, który gwarantuje wszystkim narodom zamieszkującym na terytorium Republiki Krymu i miasta o znaczeniu federalnym Sewastopol prawo ochrony języka ojczystego, jego nauczania i rozwoju w pełni odpowiada art. 68 ust. 3 konstytucji Federacji Rosyjskiej. Postanowienie ust. 2 art. 3 umowy, który ustanawia językami urzędowymi Republiki Krymu rosyj­ski, ukraiński i język  Tatarów Krymskich, zdaniem Sądu Konstytucyjnego, nie może być uważany za odstępstwo od postanowień art. 68 ust. 2 konstytucji, który stanowi, że republiki mają prawo określać własne języki państwowe i że w organach władzy państwowej, organach samorządu terytorialnego oraz instytucjach państwowych republik są one używane na równi z językiem państwowym Federacji Rosyjskiej. Wskazanie języka rosyjskiego jako języka urzędowego Republiki Krymu odpowiada jego statusowi języka państwowego Federacji Rosyjskiej (art. 68 ust. 1), której podmiotem staje się ta Republika.