Sprawne państwo to także państwo posługujące się dobrym jakościowo prawem. Bez dobrych instrumentów regulacyjnych nie jest możliwe ani osiągnięcie założonych celów społecznych i gospodarczych, ani poprawne unormowanie określonych zjawisk lub stosunków. Stanowienie prawa odpowiadającego standardom prawidłowej legislacji jest gwarancją nie tylko bezpieczeństwa jednostki, ale także sprawnego działania aparatu państwowego.

W 2012 r., w związku z pytaniem prawnym Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunał badał przepis Ordynacji podatkowej, zawieszający bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe[17]. Przepis ten nie nakładał obowiązku poinformowania podatnika o wszczęciu postępowania. Podatnik dowiadywał się o tym w dniu, w którym gotowe były konkretne zarzuty. W efekcie podatnik żył w niepewności czy po upływie ustawowego terminu przedawnienia, zobowiązanie podatkowe rzeczywiście wygasło, czy też nie. Nie zawsze miał on świadomość, że postępowanie zostało wszczęte, i nie mógł w związku z tym podjąć działań w celu ochrony swoich interesów. Był to stan nie do pogodzenia z konstytucyjną zasadą zaufania obywatela do państwa i stanowionego przezeń prawa. Trybunał orzekł o niekonstytucyjności przepisu w zakresie, w jakim dopuszczał zawieszenie biegu terminu przedawnienia bez konieczności powiadamiania podatnika o fakcie wszczęcia postępowania najpóźniej z chwilą upływu ustawowego terminu przedawnienia. Na tle tej sprawy można dostrzec jeszcze jedną okoliczność. Oceniany przez Trybunał mechanizm Ordynacji podatkowej dawał organom skarbowym możliwość przeciągania postępowania „w sprawie” oraz odwlekania momentu, kiedy sprawa zostanie na tyle wyjaśniona, aby przedstawić podatnikowi zarzuty. Poza tym, taki przepis zwyczajnie rozleniwiał przynajmniej niektórych urzędników skarbowych. Zawsze można było kontrole odłożyć jeszcze na miesiąc – bez konsekwencji dla siebie. A przecież w interesie państwa jest, aby sprawnie działający aparat skarbowy bez zbędnej zwłoki doprowadził do wyegzekwowania należności podatkowych. Takie oczekiwanie wydaje się uzasadnione wobec konieczności zachowania równowagi budżetowej oraz potrzeby zapewnienia państwu przychodów w założonym przez Sejm budżecie.