Skoro więc nie fałszerstwami, to jakimi czynnikami tłumaczy Pan świetny wynik ludowców?

Dobrze postawione pytanie, bo na to właśnie złożyło się wiele czynników, a nie jeden. Nie do przecenienia jest fakt, że PSL to partia bardzo silnie zakorzeniona i sprawnie zorganizowana na prowincji. Wspomniany już duży odsetek głosów nieważnych czy słynna pierwsza strona książeczki PSL-owi na pewno pomogły. I wreszcie intensywna kampania PSL na szczeblu sejmików, która kontrastowała ze skupioną na poziomie krajowym rywalizacją PO-PiS.

Znając wyniki wyborów samorządowych, uważa Pan, że PiS ma podstawy do optymizmu, jeśli chodzi o przyszłoroczne wybory parlamentarne? Partia Kaczyńskiego ledwo wygrała najłatwiejsze dla siebie głosowanie samorządowe. W 2015 roku, przy większej frekwencji w miastach niż na wsi, faworytem będzie jednak PO.

Moja teza jest inna: z punktu widzenia rachunku prawdopodobieństwa, przepływów elektoratów, procesów społecznych, w tym starzenia się społeczeństwa i napływu ośmiu roczników wyborców, dla których nie ma innej władzy niż PO, a także z punktu widzenia dynamiki zmian w sondażach i wyników ostatnich wyborów – prawdopodobieństwo, że wybory parlamentarne w 2015 r. wygra PiS, a nie Platforma, jest dużo większe. Twarde dane historyczne i rachunek prawdopodobieństwa pozwalają założyć, że przy dobrej kampanii PiS ma szansę na 2-3 punkty procentowe więcej niż PO.

Jednocześnie nie uważam, że Platforma jest zupełnie bez szans i na pewno te wybory przegra. Mówię wyłącznie o prawdopodobieństwie. Bo przecież wiele się może wydarzyć i po stronie PiS, i po stronie PO, co może odwrócić sytuację. Jak rozumiem, zmiana premiera miała być właśnie takim czynnikiem zwiększającym szanse PO.

Platforma Obywatelska przegrała nieznacznie trudne dla niej wybory do sejmików, ale i tak będzie rządzić w prawie wszystkich województwach, a jej kandydaci dobrze poradzili sobie w wyścigu prezydenckim. PO nie uda się za rok jeszcze raz zmobilizować swoich wyborców?