„Po raz kolejny Trybunał stwierdził, że Polska praktyka stoi w sprzeczności ze standardami europejskimi.” – mówi Maria Ejchart „W naszej ocenie ten wyrok powinien skutkować zmianą regulacji prawnych, które wywołują wątpliwości w praktyce. Normy prawne powinny gwarantować, by status więźnia niebezpiecznego był stosowany tylko w wyjątkowych sytuacjach oraz na czas niezbędny dla zapewnienia wymogów bezpieczeństwa.”– dodaje Maria Ejchart.

W wyroku Piechowicz przeciwko Polsce ETPC stwierdził również naruszenie art. 5 (prawo do wolności osobistej) oraz dwukrotnie art. 8 (prawo do prywatności). Za naruszeniem art. 5 przemawiało długi okres stosowania tymczasowego aresztowania przez ponad cztery lata oraz brak dostępu do akt postępowania. Zaś za naruszeniem art. 8 ograniczenie Skarżącemu kontaktów z rodziną i cenzurę korespondencji.

Opinia przyjaciela sądu HFPC do sprawy Piechowicz przeciwko Polsce

HFPC złożyła w postępowaniu dotyczącym sprawy M. Piechowicza opinię przyjaciela sądu. W ocenie Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka przyznanie aresztowanym/ skazanym statusu „więźnia szczególnie niebezpiecznego” jest rozwiązaniem, w pewnych sytuacjach koniecznym. Niemniej jednak wyjątkowość takich sytuacji nie może usprawiedliwiać łamania praw człowieka.

Zdaniem HFPC regulacje prawne dotyczące nadawania statusu „więźnia niebezpiecznego” przez Komisję Penitencjarną, zawarte w polskim prawie oraz praktyce orzeczniczej budzą poważne wątpliwości co do ich zgodności z Europejską Konwencją Praw Człowieka. Fundacja w opinii zwróciła szczególną uwagę na powszechną, w polskim systemie praktykę nieuzasadnionego przedłużania okresu zatrzymania w jednostkach „N”, bez podania ważnych powodów.

HFPC