Co się tyczy kwestii „autonomiczności decyzji”, to pozycja szefa ABW i pozosta­łych szefów służb specjalnych jest w tym względzie wyjątkowa. Inaczej niż w przy­padku komendantów głównych Policji i Straży Granicznej, gdzie decyzję o udostępnieniu informacji „na zewnątrz” podejmuje nadzorujący pracę tych służb cywilny minister spraw wewnętrznych.[...] szefowie służb specjalnych, w tym szef ABW, samodzielnie oceniają, które z informacji niejawnych (dokumentów) znajdujących się w dys­pozycji kierowanych przez siebie służb przekazywać „na zewnątrz”, a których nie udostępniać. Nie muszą z nikim konsultować swej decyzji w tym zakresie, nawet z członkiem Rady Ministrów nadzorującym ich pracę i ponoszącym za działalność służb specjalnych odpowiedzialność polityczną przed Sejmem. Druga konsekwencja jest z kolei taka, że szefowie służb specjalnych mają prawo „cenzurować” w sprawie zakresu udzielanych informacji nie tylko samych siebie, lecz także podległych im funkcjonariuszy (żołnierzy) i pracowników.

Obie konsekwencje analizowanych rozwiązań ustawowych pozwalają na postawienie tezy, że szef ABW ma prawo odmówić udzielenia informacji niejawnych (w tym odmówić udostępnienia dokumentów), nawet jeśli z takim żądaniem zwraca się do niego konstytucyjny organ państwa. Użycie w art. 39 ustawy o ABW oraz AW zwrotu „może zezwalać” oznacza, że na szefie ABW nie ciąży taki obowiązek. O ta­kim obowiązku można mówić, co najwyżej, na gruncie wspomnianego już art. 18 usta­wy, z tym że normatywne znaczenie tego przepisu należy rozpatrywać w kontekście ograniczeń wynikających z art. 39 ustawy.

Uwaga ta dotyczy również interpretacji rozwiązań zawartych w regulaminie Sejmu, dotyczących zakresu działania Komisji do Spraw Służb Specjalnych oraz obowiązków szefów służb specjalnych w zakresie udzielania (przekazywania) tej komisji informacji (dokumentów). W świetle tych przepisów, szef ABW ma, ogólnie mówiąc, obowiązek brania udziału w posiedzeniach sejmowej komisji i przedstawiania żąda­nych przez nią informacji. Nie zmienia to jednak kwestii zasadniczej. Mianowicie tego, że zgodnie z art. 39 ustawy szef ABW może, ale nie musi, udzielać (udostępniać) spec-komisji każdej informacji niejawnej i każdego dokumentu, które znajdują się w dys­pozycji ABW, a w przypadkach wskazanych w ust. 3 art. 39 ustawy pewnych infor­macji w ogóle nie może przedstawiać. Nie zmienia tego nawet to, że — zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o ABW oraz AW — „działalność Szefa ABW podlega kontroli Sejmu”. Kompetencja sejmowej komisji do otrzymywania wszelkich informacji o działalności Agencji musi wynikać z konkretnego przepisu, a nie z samej wykładni celowościowej. [...]