Trzeba też zdawać sobie sprawę, że w obu grupach formułowanych propozycji zmiany Konstytucji RP (tj. luźnych propozycji i formalnych projektów legislacyjnych) blok zagadnień związanych z systemu rządów nie był — wbrew pozorom — tematem wiodącym. Statystycznie dominowały bowiem propozycje dotyczące mandatu parlamentarnego w punkcie, jakim są immunitety oraz warunki wybieralności. W konsekwencji tylko kilka projektów i postulatów konstytucyjnych objęło swoim zasięgiem system rządów, choć — dość paradoksalnie — uzyskały one stosunkowo wysoki poziom rezonansowości i w dużym stopniu animowały debatę partyjną w Polsce, szczególnie po 2005 r. Warto bliżej przyjrzeć się niektórym z nich. Ta ostatnia okoliczność zdaje się potwierdzać tezę, że propozycje odnośnie do modernizacji czy wręcz radykalnego odwrócenia systemu rządów miały przede wszystkim wymiar propagandowo-polityczny i nawet przez samych wnioskodawców nie były poważnie traktowane, stając się — co najwyżej — punktem debaty międzypartyjnej.

W pierwszej kolejności wypada wskazać na propozycje całkowitej zmiany Konstytucji RP. Siłą rzeczy, musiały one bowiem obejmować również kwestię systemu rządów. Mimo ambitnych zamiarów ich twórców, żadna z propozycji zasadniczej re formy ustrojowej, a taką jest zawsze zamysł uchwalenia nowej konstytucji, nie stała się formalnym projektem. Wszystkie one pozostały jedynie dokumentami partyjnymi ilustrującymi propozycje programowe ugrupowań politycznych. Niemniej warto im poświęcić uwagę nie tylko dlatego, że lansowały pomysł uchwalenia zupełnie nowej konstytucji, i z tego punktu widzenia były zamysłami — przynajmniej prima facie — kompleksowymi, ale również dlatego, że „wszystkie one, choć w różnym stopniu, były traktowane jako alternatywa dla obowiązującej Konstytucji RP”. Potwierdza to postawioną wcześniej tezę, że pojawianiu się sugestii zmiany konstytucji sprzyjało „partyjne odwrócenie”, jakie było zauważalne po 2001 r. (np. sukces wyborczy Samoobrony), a jakie z całym impetem nastąpiło po 2005 r. (kiedy to parlamentarna scena partyjna została zdominowana przez Prawo i Sprawiedliwość [dalej: PiS] i Platformę Obywatelską [dalej: PO], a więc formacje polityczne — mówiąc delikatnie — zdystansowane do Konstytucji z 1997 r.).