Odmiennie kształtuje się dynamika migracji z miast. W latach 1946-1960 z miast wyjechało zagranicę 216 tys. mieszkańców. W latach 1961- 1990 - 460 tys. osób, w tym, w ciągu dwóch dekad 1961-’70 i 1971-’80 z miast Polski wyjechało 257 tys. mieszkańców. W tym trzydziestoleciu nałożyły się dwa odmienne procesy migracyjne w końcu lat 60-tych wyjazd  Polaków żydowskiego pochodzenia po 1967 i 1968 roku – na jednokierunkowe „dokumenty podróży”. W latach 70-tych wyjazd Polaków do Niemiec na dokument podróży. Stosunkowo najwyższą migrację zagranicę notujemy w latach 80-tych – 204 tys. osób. Lata  1981-1990, to okres po „stanie wojennym”, kto nie zdążył wyjechać z Polski przed 13 grudnia 1981 roku, to następną możliwość miał  dopiero po 1985 roku i jak widać wielu z tej możliwości skorzystało. To procesy polityczne stanowiły o dynamice emigracji z kraju. Po okresie przemian 1991-2012 Polskę opuściło na stałe ponad 301 tys. mieszkańców, z tego 248 tys. z miast i 53 tys. z obszarów wiejskich. Migracja po okresie transformacji jest już migracją ekonomiczną, a nie polityczną.