Co do zasady, przyjęta struktura projektu zasługuje na aprobatę. Zapewnia ona wymaganą transparentność i czytelność tekstu normatywnego w stopniu znacznie większym niż aktualnie obowiązująca u. TK. Podział, zwłaszcza w ramach rozdziałów 4-10, nie ma wprawdzie charakteru podziału logicznego (rozłącznego), tym niemniej jest uzasadniony ustrojową i praktyczną doniosłością kompetencji Trybunału wskazanych w art. 188 pkt 1-3 i 5 Konstytucji oraz art. 4 ust. 1-3 proj. u. TK. Ustalenie przepisów znajdujących zastosowanie w poszczególnych rodzajach postępowań toczących się przed Trybunałem powinno być znacznie łatwiejsze niż dotychczas. Wskutek dość klarownego ujęcia zagadnień ogólnych, wspólnych dla wszystkich rodzajów ww. postępowań zniknie także znaczna część wątpliwości występujących w praktyce orzeczniczej TK de lege lata.

Niezależnie od powyższej, co do zasady pozytywnej oceny, do rozważenia pozostają trzy kwestie. Po pierwsze – intytulacja i sens wyodrębniania liczącego zaledwie 5 artykułów rozdziału 5 „Kontrola formalna wniosków, pytań prawnych i skarg” (zob. niżej). Jeżeli istotnie występuje tutaj pewne quantum problemów wymagających odrębnego potraktowania, to należałoby raczej ująć je w rozdziale o nieco szerszym znaczeniowo tytule „Tok postępowania z wnioskami, pytaniami prawnymi i skargami konstytucyjnymi” (tytuł taki uchyla zarzut o wadliwą lokalizację art. 80; umożliwia także przeniesienie do niego niektórych przepisów pomieszczonych aktualnie w rozdziale 6). Po drugie – kolejność unormowania w projekcie zagadnień objętych rozdziałami 8-10. Nie jest to wprawdzie zagadnienie, które miałoby jakiekolwiek konsekwencje praktyczne, tym niemniej ustrojowy walor orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego w sprawie rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego oraz stwierdzenia przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta RP uzasadnia zamieszczenie stosownej regulacji przed przepisami poświęconymi kontroli zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych. Kwestią otwartą jest również lokalizacja niektórych przepisów (por. przykładowo art. 78 ust. 3 oraz przepisy rozdziału 7 projektu). Po trzecie – prawidłowość ulokowania przepisów normujących wybrane zagadnienia szczegółowe w danym rozdziale projektu (o czym niżej).