V. Uwagi na temat techniki legislacyjnej oraz o charakterze redakcyjnym

 Jakkolwiek nie jest to celem opinii, w jej ramach warto jednak zasygnalizować pewne uchybienia z zakresu techniki legislacyjnej bądź mające charakter redakcyjny, dostrzeżone w toku analizy projektu ustawy.

·                    W art. 4 ust. 6 zd. 1 proj. u. TK zamiast „Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej” powinno być – stosownie do konwencji przyjętej w całym projekcie ustawy oraz w ślad za terminologią (niestety też niejednolitą) Konstytucji – „Prezydenta Rzeczypospolitej”.

·                    W art. 6 ust. 2 proj. u. TK powinno być „o której mowa w ust. 1” (podobnie jak w art. 6 ust. 3 proj. u. TK, ewentualnie można rozważyć rezygnację z tego doprecyzowania w obydwu jednostkach redakcyjnych: ust. 2 i 3).

·                    Projekt ustawy operuje pojęciem „sędzia Trybunału” stąd niekonsekwencją wymagającą korekty jest sformułowanie w art. 32 ust. 3 projektu zakazu podejmowania dodatkowych zajęć, które mogłyby „przynieść ujmę godności urzędu sędziego”, zwłaszcza, że w analogicznie zredagowanym ust. 4 tego artykułu mowa jest już o „ujmie godności urzędu sędziego Trybunału”. Podobną uwagę poczynić trzeba w odniesieniu do frazy „sędzia Trybunału w stanie spoczynku”, która nie jest uwzględniona w art. 41 ust. 2 pkt 2 proj. u. TK (gdzie mowa o „zrzeczeniu się statusu sędziego w stanie spoczynku”), art. 44 ust. 3 pkt 3 proj. u. TK (karą dyscyplinarną jest „pozbawienie statusu sędziego w stanie spoczynku”) oraz ust. 4 tego artykułu (skutkiem wymienionych w tej jednostce redakcyjnej okoliczności jest „utrata statusu sędziego w stanie spoczynku”).