2.  Nieujawnianie danych osobowych skarżącego (art. 79 proj. u. TK)

 Proponowane przez ustawodawcę novum, przyznające skarżącemu prawo zastrzeżenia nieujawniania jego danych osobowych, zawiera art. 79 proj. u. TK. Na tle tej regulacji nasuwa się wiele pytań, które przed nadaniem ustawie ostatecznego kształtu wymagałyby odpowiedzi, w tym przede wszystkim: czy pojęcie „danych osobowych” (nawiązujące do terminologii przyjętej w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych; t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.) obejmuje wszelkie informacje dotyczące wyłącznie zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej, pomija zaś dane indywidualizujące inicjatorów postępowania innych niż osoby fizyczne (osoby prawne; jednostki, o których mowa w art. 33¹ § 1 kodeksu cywilnego), a jeśli tak, to jakie racje przemawiają za tym zróżnicowaniem; dlaczego prawo do żądania nieujawniania danych osobowych dotyczy jedynie postanowień Trybunału dotyczących nadania dalszego biegu skardze (art. 78 proj. u. TK), pomija zaś wydawane w sprawie skarżącego: postanowienia tymczasowe (art. 69 proj. u. TK), postanowienia o umorzeniu postępowania (art. 106 proj. u. TK) oraz wyroki; dlaczego nieujawnianie danych osobowych skarżącego ma następować na wniosek, a nie z urzędu i czy stosowne zastrzeżenie skarżącego nastąpić musi „w skardze”, czy może także w złożonym później (przed wydaniem orzeczenia przez TK) piśmie procesowym?

 3.  Rozprawy i posiedzenia (art. 82 i art. 94 proj. u. TK)