Nie powinniśmy od nikogo wymagać, żeby – jak dzisiaj – pracował na innych. Dlatego uważamy, że należy obrócić nasz system emerytalny, oparty w dotychczasowych założeniach na bismarckowskiej „ordynacji ubezpieczeniowej”, w system oszczędnościowy, który co najwyżej ryzykuje swymi lokatami (a i to ubezpieczając się od ryzyka).

Jeśli to ma być system oszczędnościowy, pieniądze muszą być przywiązane do osoby wkładcy. Właściciel odkładanych obowiązkowo pieniędzy, odprowadzanych na dane konto przez pracodawcę, mógłby o ich lokacie decydować. Nie mógłby tylko – wydać ich wcześniej i na co innego. I będzie zawsze wiedział, ile się uzbierało.

Ustanówmy jako zasadę: środki z oszczędności emerytalnych nie mogą być przechowywane bez oprocentowania, muszą być uczciwie inwestowane, czyli w przedsięwzięcia o więcej niż tylko prawdopodobnych przychodach. Ten pieniądz ma rodzić pieniądz – na korzyść przyszłych emerytów. Prosimy samemu policzyć, jak będą rosły pieniądze lokowane na procent składany…

Emerytury – inaczej

Nie jesteśmy ani pierwszymi, ani jedynymi zwolennikami systemu oszczędnościowego. W samym gronie studioopinii.pl pisali o nim Jan Cipiur i Ernest Skalski, niekwestionowani znawcy problematyki finansowej. I nie chodzi o żaden eksperyment. Ten system już częściowo wypróbowano praktycznie. Anglia stosuje poza emeryturami państwowymi również company pensions – fundusze emerytalne, na które gromadzi się środki w przedsiębiorstwach z jego dochodów, użytkowane przez firmę jako kapitał zasilający, oprocentowane nie gorzej niż wkłady bankowe. Obok nich – personal pensions, czyli  środki, lokowane przez zainteresowanego, w banku lub w innej instytucji finansowej na korzystnie oprocentowanej, ubezpieczonej przez państwo, długoterminowej lokacie emerytalnej.

W USA można wpłacać swe środki na Individual Retirement Account, indywidualny rachunek emerytalny, w uniach kredytowych, a z wpłacanych sum 2000 dol. rocznie są wolne od podatku – dana unia kredytowa (związek kredytowy, jak powinniśmy to poprawniej tłumaczyć) obraca tymi „oszczędnościami kontraktowymi”, przyzwoicie oprocentowanymi, na cele kredytowe i oczywiście zarabia na swoich kredytach, by finansować odpowiednim procentem i wzrost środków na rachunkach emerytalnych. IRA stał się bardzo popularnym sposobem samodzielnego finansowania emerytur. Gdybyśmy odbudowali solidne instytucje drobnego kredytu i drobnych oszczędności – komunalne kasy oszczędności, mogłyby też one prowadzić indywidualne rachunki emerytalne…