Czy powinniśmy jeszcze więcej mówić o Unii? Mam wrażenie, że media są przesiąknięte tym tematem.

Dziś stanowczo zbyt mało miejsca w publicznym dyskursie poświęca się symbolicznemu, kulturowemu czy emocjonalnemu znaczeniu Unii Europejskiej. Polacy widzą raczej interes w unijnym członkostwie niż czują bliskie więzi z innymi Europejczykami. Ten deficyt pozytywnych emocji związanych z europejską wspólnotą obserwowany jest nie tylko u nas, ale i w innych krajach Europy. Niestety, osłabia to poczucie europejskiej tożsamości. Zapominamy, że Unia Europejska to My – a nie jacyś Oni, których należy wykorzystać,  kiedy tylko się da. Stosunkowo wysoka jakość naszego życia to przecież nie tylko dobrobyt materialny.

Powoli będziemy się jednak stawali obywatelami Europy, świata jako całości – a nie tylko określonego państwa. Im więcej Polaków będzie się identyfikowało się z polskością z oczami szeroko otwartymi na Europę i świat, tym większa szansa na zbudowanie dobrego państwa. Takiego, do którego będziemy chcieli wracać dlatego, że dobrze się tu żyje.

*Dane pochodzą z badań EVS oraz World Vales Survey, prowadzone na ogólnopolskich próbach reprezentatywnych).

*Prof. Krystyna Skarżyńska – psycholog, kierownik Katedry Psychologii Społecznej w SWPS i Pracowni Psychologii Politycznej w Instytucie Psychologii PAN.

Instytut Obywatelski