Interesują nas też postulaty Sądu Najwyższe­go pod adresem ustawodawcy, a w szczególności: „kom­pleksowego uregulowania kwestii czynności procesowych w formie elektronicznej oraz uproszczenie kosztów sądo­wych” - dlaczego te właśnie kwestie są w ocenie SN istotne i na czym zmiany legislacyjne miałyby polegać?

Zacznijmy od kosztów. Przepisy w tym zakresie są bardzo skomplikowane, rodzą wiele niejasności i różnych in­terpretacji. Dlatego wymagają weryfikacji i przede wszystkim uproszczenia. Owo skomplikowanie materii widoczne jest „gołym okiem” w ilości zażaleń na postanowienia o kosztach. Jeśli chodzi o dokonywanie czynności procesowych w formie elektronicznej, to jest to stosunkowo nowy instrument i dlate­go wymaga szczególnej troski i baczenia na jego skuteczność. Muszę podkreślić, że również dla ministra sprawiedliwości jest to ważna kwestia, zatem w tym zakresie jestem dobrej myśli co do poczynań legislacyjnych. Ale dopiero czas poka­że, jak to zafunkcjonuje w procesie. Ważnym problemem do rozwiązania jest też zbyt rozbudowana kognicja sądów. I źle funkcjonująca mediacja.[...]

Była Pani Sędzia sprawozdawcą w sprawie IIPZP 2/09, w której SN orzekł, że sędzia nie może doma­gać się wynagrodzenia za nadgodziny. Jednym z argumen­tów było wskazanie na szczególną wagę urzędu i związaną z  tym stabilizację zatrudnienia, otrzymywanie wynagro­dzenia  za czas choroby, przechodzenie w stan spoczyn­ku. Wynagrodzenie za czas choroby sędziów już jednak zrównano ze zwykłymi pracownikami, mówiąc, że to nieuzasadniony przywilej. Politycy określają stan spoczynku również mianem nieuprawnionego przywileju i jest tylko kwestią czasu, kiedy rozpoczną prace demontujące w tym zakresie. Czy uważa Pani Sędzia, że jest jakakolwiek szansa na przekonanie polityków lub TK, iż niektóre uprawnienia sędziów nie są przywilejami, ale rekompensują niespoty­kane w innych zawodach ograniczenia?