20.    Zastrzeżenia do art. 77 i art. 78
Celem projektowanej ustawy jest m.in. usprawnienie i racjonalizacja postępowania przed Trybunałem. W związku z powyższym zasadne jest określenie w art. 77 i art. 78 terminu na dokonanie przez Trybunał weryfikacji formalnoprawnej wniosku, pytania prawnego lub skargi. Niezachowanie terminu do zbadania prawidłowości formalnej pism wszczynających postępowanie stanowiłby o konieczności nadania biegu wnioskowi, pytaniu prawnemu lub skardze. Na gruncie obecnej regulacji ustawy o TK, wstrzymywanie biegu sprawy na etapie wstępnej kontroli stanowi istotny problem i wpływa na przewlekłość postępowania (średni czas oczekiwania na rozpoznanie sprawy to 19 miesięcy). Wyznaczenie Trybunałowi wiążącego terminu do przeprowadzenia wstępnej kontroli pozwoli usprawnić bieg spraw rozpoznawanych przez Trybunał. W razie stwierdzenia przez Trybunał, że wniosek (pytanie prawne, skarga) zawiera braki formalne, Trybunał powinien wezwać wnioskodawcę (skarżącego) do uzupełnienia lub poprawienia wniosku w zakreślonym terminie.

Należy zwrócić uwagę, iż w projekcie brak regulacji umożliwiającej zaskarżenie postanowienia o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi. W obecnie obowiązującej ustawie o TK, postanowienie o odmowie nadania sprawie dalszego biegu jest zaskarżalne (art. 36 ust. 4 ustawy o TK). Odstąpienie od zaskarżalności przedmiotowych postanowień pozbawi strony możliwości weryfikacji stanowiska wyrażonego w postanowieniu, a co za tym idzie, przełoży się na zwiększenie obłożenia Trybunału nowymi wnioskami, podlegającymi ponownej wstępnej kontroli.

21.    Zastrzeżenia do art. 102
Wątpliwości Opiniującego budzi zawarte w art. 102 projektu sformułowanie: „czynność prawodawcza”. Z uwagi na wątpliwości interpretacyjne, pojęcie to wymaga zdefiniowania lub doprecyzowania w ustawie. Pojęcie to nie jest spotykane na gruncie żadnych innych ustaw, w szczególności pojęciem tym nie posługuje się Konstytucja. Co więcej, z przepisu art. 188 Konstytucji wynika, że przedmiotem kontroli konstytucyjności przez Trybunał mogą być jedynie akty normatywne, a nie czynności, w tym „czynności prawodawcze”.

22.    Zastrzeżenia do art. 106
Z przepisów projektowanej ustawy wynika, że postanowienie o umorzeniu postępowania jest niezaskarżalne. Rozwiązanie takie uniemożliwia weryfikację stanowiska Trybunału w powyższej materii, co ma negatywny wpływ na ochronę interesu wnioskodawcy, uczestników postępowania, a nadto ochronę wartości wynikających z zasady demokratycznego państwa prawa. Nie można bowiem wykluczyć, iż niektóre postanowienia Trybunału o umorzeniu postępowania są nieprawidłowe i nie znajdują podstawy prawnej. Ich ponowna weryfikacja na skutek wniesienia środka odwoławczego jest zatem zasadna i zapewnia poszanowanie podstawowych zasad demokratycznego państwa prawa.
Wskazana luka prawna nie będzie mogła być uzupełniona poprzez zastosowanie analogii z przepisów innych ustaw procesowych (np. kodeksu postępowania cywilnego, ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym). Zastosowanie analogii jest niemożliwe bowiem uregulowanie środków zaskarżenia w każdej z ww. ustaw przewiduje przeniesienie postępowania do wyższej instancji, zaś postępowanie przed Trybunałem jest jednoinstancyjne. Ponadto, stosowanie analogii stanowiłoby źródło licznych wątpliwości i rozbieżności interpretacyjnych.