Komisja Wenecka uznaje, że orzeczenie K 39/16 wywołało zmiany w systemie prawa polskiego. Z wywodów Komisji można zatem wyciągnąć wniosek, że ustawa o TK z 2016 r. w punktach związanych z materią, która była przedmiotem opinii z 11 marca 2016 r. nie budzi zastrzeżeń co do realizacji standardów wyznaczanych przez Radę Europy. I na tym powinna zakończyć się opinia Komisji. Jest ona jednak szersza, gdyż dotyczy oceny działań organów władzy publicznej, z tym że Komisja ocenę tę przeprowadza wybiórczo.

5.4.Brak pogłębionej analizy, a jedynie posługiwanie się powyższym orzeczeniem TK prowadzi do tego, że Komisja pomija okoliczność, iż orzekanie w pełnym składzie na wniosek trzech sędziów Trybunału ma na celu najpełniejsze wykorzystanie wiedzy i doświadczenia większej liczby sędziów przy wydawaniu orzeczeń, które później determinują sposób rozumienia najważniejszych norm w krajowym systemie prawnym.

Argumenty Komisji, iż wniosek sędziów o wydanie orzeczenia w pełnym składzie może doprowadzić do zablokowania i upolitycznienia procesu decyzyjnego TK są niezrozumiałe. Sam ustrojodawca w art. 195 ust. 3 Konstytucji przesądził, że sędziowie Trybunału powinni być apolityczni. Nie można również zakładać, że rozpoznanie w pełnym składzie będzie sprzyjać zablokowaniu i upolitycznieniu procesu decyzyjnego TK, bowiem rozpoznanie sprawy w pełnym składzie stanowi normalny instrument sądownictwa konstytucyjnego w wielu krajach Europy. Ponadto, zgodnie z zasadami logiki, im więcej osób bierze udział w wydaniu danego rozstrzygnięcia, tym mniejsza możliwość wpływania na ostateczną decyzję Trybunału przez osobiste sympatie. Innymi słowy, to właśnie rozpoznanie sprawy w pełnym składzie lepiej urzeczywistnia i zabezpiecza założenia ustrojodawcy, którego wolą była apolityczność decyzji sądu konstytucyjnego.