TK



M. Wiącek: Opinia prawna zlecona przez BAS na temat projektu ustawy o TK

Biuro Analiz Sejmowych| Marcin Wiącek| Prezydent RP| projekt ustawy o TK| Trybunał Konstytucyjny

włącz czytnik

5.5. W art. 50 ust. 2 i 3 proponuje się ograniczenie prawa wnioskodawcy do wycofania zarzutów. Ma to być możliwe najpóźniej w terminie 7 dni, liczonym od doręczenia zawiadomienia o terminie rozprawy albo o rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu niejawnym. Obecnie art. 31 ust. 2 ustawy o TK stanowi, że wycofanie wniosku, pytania lub skargi jest dopuszczalne „do rozpoczęcia rozprawy”. Powyższy przepis jest rozumiany w taki sposób, że nie wyklucza wycofania zarzutów po rozpoczęciu rozprawy, lecz wówczas ostateczna decyzja co do skuteczności takiej czynności leży po stronie TK (zob. postanowienie TK z 10 stycznia 2013 r., K 36/11). Nie jest jasne, czy taka interpretacja byłaby aktualna również w odniesieniu do art. 50 ust. 2 i 3 projektu. Dlatego celowe byłoby uzupełnienie ww. przepisu w taki sposób, aby wynikało z niego, czy po upływie 7-dniowego terminu cofnięcie zarzutów jest w ogóle dopuszczalne oraz czy ostateczną decyzję w tej kwestii podejmuje TK.

5.6. Komentarza wymagają niektóre przepisy dotyczące uczestników postępowania przed TK.

A. W art. 57 pkt 2 proponuje się powrót do zasady, że sąd, który skierował pytanie prawne, jest obligatoryjnym uczestnikiem postępowania przed TK. Obecnie, po nowelizacji z 2001 r., sąd sam podejmuje decyzję o zgłoszeniu udziału w postępowaniu (art. 27 pkt 2a ustawy o TK). Moim zdaniem, projektowany przepis nie budzi wątpliwości pod warunkiem, że przedstawiciel sądu nie będzie zobowiązany do udziału w rozprawie przed TK. Specyfika sądu jako podmiotu inicjującego postępowanie przed TK wymaga moim zdaniem – z uwagi na zasadę niezawisłości – pozostawienia sądowi decyzji co do uczestniczenia w rozprawie. Nie należy również zapominać o tym, że sąd pytający wypowiada się – zarówno gdy chodzi o zakres zaskarżenia, jak i uzasadnienie zarzutów – w określonej prawem formie, tj. w formie postanowienia. Dlatego też z aprobatą należy odnieść się do art. 89, który wprowadza obowiązek obecności na rozprawie jedynie wobec autora wniosku lub skargi konstytucyjnej, pomijając sąd pytający. Z drugiej jednak strony, o udziale sądu w rozprawie mówi art. 91. W projekcie mógłby więc znaleźć się przepis jednoznacznie wskazujący, że przedstawiciel sądu ma prawo – a nie obowiązek – udziału w rozprawie. Wyjątkiem od tej zasady mógłby być przypadek, gdy rozprawa odbywa się na wniosek samego sądu (złożony na podstawie art. 82 ust. 2).

Trybunał Konstytucyjny

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.