Trybunał Konstytucyjny nie przesądził, jak dokładnie ma wyglądać procedura dostępu do danych telekomunikacyjnych, a w szczególności, czy konieczne ma być w odniesieniu do każdego rodzaju zatrzymywanych danych, o których mowa w art. 180c i art. 180d prawa telekomunikacyjnego uzyskanie zgody na ich udostępnienie. Nie wszystkie dane tego rodzaju powodują taką samą intensywność ingerencji w wolności i prawa człowieka. Trybunał nie przesądził również, czy w każdym przypadku konieczne jest istnienie kontroli uprzedniej, czy wystarczająca może być kontrola następcza. Obecnie jednak w polskim porządku prawnym brak jest jakiejkolwiek kontroli nad pozyskiwaniem danych. W związku z tym przepisy obecnie nie zawierają nawet minimalnych gwarancji wymaganych przez konstytucję.

Stwierdzenie niekonstytucyjności tych przepisów uczyniło zbędnym odnoszenie się do pozostałych zarzutów związanych z dopuszczalnością pozyskiwania danych również w celu zapobiegania i ścigania przestępstw o relatywnie niewielkim stopniu społecznej szkodliwości i brakiem przesłanki subsydiarności.

10. W punkcie 7 sentencji Trybunał uznał art. 19 ustawy o Policji, art. 9e ustawy o Straży Granicznej, art. 36c ustawy o kontroli skarbowej, art. 31 ustawy o Żandarmerii Wojskowej, art. 27 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, art. 17 ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym oraz art. 31 ustawy o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego – w zakresie, w jakim nie przewidują gwarancji niezwłocznego, komisyjnego i protokolarnego zniszczenia materiałów zawierających informacje objęte zakazami dowodowymi, co do których sąd nie uchylił tajemnicy zawodowej bądź uchylenie było niedopuszczalne – za niezgodne z art. 42 ust. 2, art. 47, art. 49, art. 51 ust. 2 i art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

10.1. Odnosząc się do zarzutów sformułowanych przez Prokuratora Generalnego, Trybunał nie znalazł uzasadnienia dla bezwarunkowego wyodrębnienia jakiejkolwiek kategorii podmiotów spod dopuszczalności objęcia czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi, w tym pozyskiwania informacji w trybie kontroli operacyjnej. Konstytucja nie przewiduje bowiem w tym zakresie żadnych podmiotowych wyłączeń. Nie oznacza to bynajmniej dopuszczalności pozyskiwania informacji w takim trybie od wszystkich osób w jednakowym stopniu i na jednakowych zasadach. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego wyższe standardy oceny konstytucyjności regulacji niejawnego pozyskiwania informacji o jednostkach dotyczą wiadomości przekazywanych osobom wykonującym zawody zaufania publicznego w ramach wykonywanych przez nie funkcji.