6. W punkcie 3 lit. b sentencji Trybunał uznał art. 27 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego za zgodny z art. 2, art. 47 i art. 49 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji oraz z art. 8 Konwencji europejskiej.

Przepis ten upoważnia do stosowania kontroli operacyjnej w celu rozpoznawania, zapobiegania lub ścigania przestępstw korupcji popełnianych przez określone w tym przepisie osoby pełniące funkcje publiczne, jeśli czyny te mogą godzić w bezpieczeństwo państwa.

Trybunał Konstytucyjny nie podzielił zarzutów podniesionych przez Rzecznika Praw Obywatelskich wobec tego przepisu. Ustawodawca dostatecznie precyzyjnie określił typ przestępstwa, zarówno od strony podmiotowej, jak i przedmiotowej, co do którego może być zarządzona kontrola operacyjna. Pojęcie korupcji jest znane ustawodawstwu i nie budzi nadmiernych trudności interpretacyjnych.

7. W punkcie 3 lit. c sentencji, Trybunał Konstytucyjny uznał art. 31 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego w zakresie, w jakim obejmuje zwrot „a także innych ustawach i umowach międzynarodowych”, za zgodny z art. 2, art. 47 i art. 49 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz z art. 8 Konwencji europejskiej.

Trybunał Konstytucyjny nie podzielił argumentów Prokuratora Generalnego mających przemawiać za niekonstytucyjnością tego przepisu.

 Ustawodawca sprecyzował podmiotową, jak i przedmiotową stronę przestępstw, których rozpoznawanie, wykrywanie i ściganie uzasadnia zarządzenie kontroli operacyjnej. Określił w szczególności, że chodzi o przestępstwa przeciwko konkretnym dobrom prawnie chronionym: pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne. Ustalenie, o jakie dokładnie czyny zabronione chodzi nie powinno stwarzać ponadprzeciętnych trudności dla obywatela.