7. Kwalifikacje sędziego Trybunału (art. 18 proj. u. TK)

            W ramach modyfikacji statusu sędziego Trybunału wnioskodawca zaproponował również zmianę przesłanek, jakim musi odpowiadać kandydat na sędziego TK (art. 18 proj. u. TK). Uwzględniając konstytucyjny wymóg „wyróżniania się wiedzą prawniczą” (art. 194 ust. 1 Konstytucji), wnioskodawca zaproponował uregulowanie w ustawie (co samo w sobie jest nowością, bowiem zrywa z obecnym odesłaniem w tym względzie do kwalifikacji wymaganych na stanowisko sędziego SN lub NSA) dodatkowych warunków, których spełnienie decyduje o możliwości zostania (scil. bycia wybranym) sędzią Trybunału. Poza oczywistymi wymogami, takimi jak np. posiadanie obywatelstwa polskiego, oceny wymaga uzależnienie możliwości wyboru od przekroczenia przez kandydata dolnej granicy wieku (w dniu wyboru musi mieć ukończone 40 lat) oraz uzależnienie możliwości kandydowania na stanowisko sędziego Trybunału od upływu karencji, w wypadku, gdy osoba ubiegająca się o wybór sprawowała wcześniej mandat posła, senatora lub posła do Parlamentu Europejskiego.

Odnośnie do pierwszego warunku wskazać trzeba, że jakkolwiek obecnie przesłanka wieku nie jest bezwzględna (nie dotyczy osób, które mają kwalifikacje do zajmowania stanowiska sędziego SN), to  nadanie jej takiego charakteru nie powinno nasuwać zastrzeżeń konstytucyjnych. Wymóg ten zdaje się być sformalizowaną przesłanką odpowiadającą, uzasadnionemu wobec sędziów, oczekiwaniu posiadania przez nich stosownego doświadczenia życiowego i zawodowego. Ustalenie minimalnego wieku wobec osób, które byłby uprawnione do rozstrzygania skomplikowanych problemów konstytucyjnych, często wymagających wykładni zwrotów ocennych, niedookreślonych i nasyconych aksjologicznie, nie wydaje się więc zabiegiem nieracjonalnym czy dyskryminującym, zwłaszcza jeśli dodatkowo uwzględni się skutki prawne orzeczeń TK. Co więcej, określenie tego wieku na pułapie 40 lat w kontekście pozostałych wymogów zawodowych nie może być postrzegane jako rygorystyczne a wręcz przesądza o tym, że wymóg ten będzie stanowił barierę tylko w wyjątkowych okolicznościach faktycznych. Można zatem uznać, że przewidziane w projekcie kryterium wieku jest – obok pozostałych przesłanek odwołujących się do dorobku naukowego lub zawodowego – próbą zoperacjonalizowania (przy odwołaniu do kategorii obiektywnych i poddających się weryfikacji) konstytucyjnej przesłanki „wyróżniania się wiedzą prawniczą”.