– Pojawia się kwestia „dramatycznych” dojazdów sędziów ze zniesionych jednostek do sądów większych, po 40 kilometrów w jedną stronę…

– Całe życie dojeżdżałem do pracy i tego argumentu nie potrafię zrozumieć. Mamy XXI w., sędzia to nie jest osoba niemobilna, która musi siedzieć w miejscu. Zresztą, co mają powiedzieć zwykli obywatele? Użycie takich argumentów to kompromitacja osób je zgłaszających.

– Czy przyzna Pan, że ta reforma była pewnym obejściem konstytucyjnego zakazu nieprzenoszalności sędziego, w szczególności wynikających z niego gwarancji o charakterze pracowniczym?

– Nie ma praw bezwzględnych, w tym sensie każde prawo może być ograniczone w trybie ustawy. U.s.p. tę nieprzenoszalność ogranicza do konkretnych przypadków – sędziego może przenieść sąd dyscyplinarny, również reorganizacja sądu pozwala ministrowi na ustanowienie nowego miejsca służbowego sędziego. Proszę zwrócić uwagę, że sędziowie ze zniesionych jednostek faktycznie dalej pracują w tych samych budynkach, w tych samych sądach. W tym sensie argument o obejściu Konstytucji jest nadużyciem.

– Potwierdza Pan, że reforma jest pierwszym krokiem do całkowitej likwidacji małych jednostek, dziś wydziałów zamiejscowych, jako drogich w utrzymaniu?

– Dementuję, takiego zamiaru nie ma. Dysponujemy majątkiem sądów w małych miejscowościach, tam są miejsca pracy. Gdzie tych sędziów i urzędników mielibyśmy posadzić?

– Czy po tej reformie struktura sądownictwa będzie wystarczająco wydolna?

– Będzie bardziej wydolna niż obecnie.

– Jakie będą jej dalsze reformy?

– Biorąc pod uwagę reakcje, jakie miały miejsce w związku z wprowadzeniem wydziałów zamiejscowych, podejrzewam, że głębsza reforma byłaby dziś niemożliwa. Spodziewałbym się raczej oddolnych inicjatyw, wniosków prezesów odnośnie zmiany struktury podległych sądów, np. łączenia poszczególnych wydziałów czy zmian w ich obsadzie. Dzisiaj w połączonych sądach mamy np. po kilka wydziałów cywilnych, w których orzeka po jednym sędzim. Pytanie, czy taka jest potrzeba. Ale to pytanie do środowiska sędziowskiego, nie do ministra.