c) art. 18 ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym

– w zakresie, w jakim nie przewidują zniszczenia danych niemających znaczenia dla prowadzonego postępowania, są niezgodne z art. 51 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji,

9) art. 75d ust. 5 ustawy o Służbie Celnej w zakresie, w jakim zezwala na zachowanie materiałów innych, niż zawierające informacje mające znaczenie dla postępowania w sprawach wykroczeń skarbowych lub przestępstw skarbowych określonych w rozdziale 9 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy, jest niezgodny z art. 51 ust. 4 konstytucji.

Przepisy wymienione w punktach 2, 5, 6 i 8, w zakresach w nich wskazanych, tracą moc obowiązującą z upływem osiemnastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw.

W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

Zdania odrębne do wyroku zgłosili sędziowie TK: Wojciech Hermeliński i Marek Zubik.

1. W dniu 30 lipca 2014 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w sprawie siedmiu połączonych wniosków Rzecznika Praw Obywatelskich i Prokuratora Generalnego. Wnioski te dotyczyły przepisów regulujących stosowanie kontroli operacyjnej i udostępnianie danych telekomunikacyjnych Policji, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, organom kontroli skarbowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu oraz – co dotyczy wyłącznie udostępniania danych telekomunikacyjnych – Służbie Celnej.

2. Trybunał Konstytucyjny szeroko przypomniał dotychczasowe ustalenia na temat konstytucyjnie chronionego zakresu prywatności (art. 47) oraz tajemnicy komunikowania się (art. 49 konstytucji), a także jakie wymagania muszą spełniać przepisy regulujące niejawne pozyskiwanie informacji o jednostkach.

2.1. Prywatność stanowi wolność konstytucyjnie chronioną ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Przede wszystkim oznacza to swobodę działania jednostek w ramach wolności, tak długo, aż ustawa nie określi jej granic. Tylko jednoznaczna regulacja ustawowa może nakładać ograniczenia w zakresie podejmowania określonych zachowań mieszczących się w ramach konkretnej wolności. Nie każda jednak regulacja jest dopuszczalna w świetle norm, zasad i wartości konstytucyjnych.