To czysty przypadek sprawił   – prawie trzy tysiące lat temu – że w Grecji ukształtowały się fundamenty europejskiej cywilizacji. I co najmniej od tego czasu notujemy dwie różne cywilizacje, którym Profesor Jan Kieniewcz poświecił swoją pracę Wprowadzenie do historii cywilizacji Wschodu i Zachodu.  Autor już na samym początku odpowiada nam „[…] cywilizacje są zbiorami ludzi  […], którzy odwołują się do wspólnego systemu wartości […] i dalej […] cywilizacja nie jest niczym więcej (ani mniej) niż przekonaniem ludzi, że istnieje ponadkulturowa i ponadpaństwowa forma przynależności ze względu na wspólnotę w systemie wartości”[5].Kieniewcz powiada również, że „W szczególności do społeczeństw identyfikującymi się z odrębnymi systemami wartości – słowem między ludźmi różnych cywilizacji[6].”  Niezwykle istotna jest przywołana przez prof. Jana Kieniewicza opinia Feliksa Konecznego, który w 1935 roku w swym dziele „O wielkości cywilizacji” napisał „Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby[7]”. W odniesieniu to tego stwierdzenia Jan Kieniewicz pisze: „w proponowanym rozumieniu cywilizacja nie jest wyższym czy lepszym stadium  rozwoju”[8].  Nie istnieje też żadna „najlepsza cywilizacja świata”, globalna i jedyna dla wszystkich, jak powiada autor – odwołując się do Konecznego i Czarnowskiego – „ludzkość jest hipostazą, nie istnieje coś takiego jak „ojczyzna wszystkich ludzi””[9]. To różne systemy wartości – są źródłem odrębnych cywilizacji.  

Demokracja jest jedną z tych wartości, która różni cywilizacje Zachodu. i Wschodu. A główną wartością demokracji jest to, że władzę zdobywa się, i władzę się traci nie za sprawą bezpośredniego przymusu (zamachu lub rewolucji), a dzięki wolnym wyborom wolnych obywateli; kolejną wartością demokracji jest fakt „rządów prawa a nie ludzi”; a wszyscy obywatele są równi wobec prawa.