Przedziurawiona folia

Rozważanie tej kwestii nie przychodzi łatwo. Tym spośród nas, którzy wpatrywali się w Stany Zjednoczone jako w państwo zdolne do sprawniejszego podtrzymywania, obrony i rozwijania wartości zachodniej kultury, wolności i demokracji nawet tam, gdzie zmęczona Europa już nie daje rady, przychodzi to z trudnością. Kto wie jednak czy nie taką samą, co krytykom „imperialnej” amerykańskiej polityki i kultury „fastfoodów”. Rozważając na poważnie te sprawy nikt, kto przynależy do cywilizacji Zachodu nie może pragnąć tego, aby Stany Zjednoczone utraciły swoją pozycję.

Pozornie mogą nas pocieszać paralele historyczne. Stany Zjednoczone przechodziły w przeszłości przez różne okresy recesji, uprawiały politykę izolacjonizmu, wyrastali dla nich nowi rywale (układ dwubiegunowy), wchodziły w konflikty, których sens następnie podważały (Wietnam). Istnieją tutaj jednak co najmniej trzy momenty, mogące podkreślać powagę sytuacji. Pierwszym jest przemiana samego społeczeństwa amerykańskiego, którego struktura, zdolności integracji, ale też polityczna kultura odnotowują zmiany, mogące powodować odchylenie od etosu purytanizmu, który zaszczepił Amerykanom ich ducha.[15] Drugim jest fakt, że współczesne problemy ekonomiczne, zadłużenie i przewidywana recesja, które spowodowały nawet pierwsze w historii obniżenie ratingu ekonomicznego USA, przychodzą w momencie, kiedy wyłaniają się poważni gospodarczy rywale Stanów Zjednoczonych, przede wszystkim Chiny. Trzecim czynnikiem zaś jest to, że największym wierzycielem zadłużonych Stanów Zjednoczonych są właśnie Chiny. Choć przecenianie czynników ekonomicznych na pewno byłoby błędem, ich niedocenianie jednak byłoby błędem niewybaczalnym.